Bioral H 120 Neo (Szczepionka przeciw zakaźnemu zapaleniu oskrzeli ptaków, żywa – tabletka musująca) | Merial S.A.S.

Bioral H 120 Neo [Szczepionka przeciw zakaźnemu zapaleniu oskrzeli ptaków, żywa] (tabletka musująca). W skład tego produktu wchodzą: Szczepionka przeciw zakaźnemu zapaleniu oskrzeli ptaków, żywa. Producentem tego produktu jest Merial S.A.S., oraz posiada zezwolenie na sprzedaż które jest ważne do: 2022-02-01 (procedura rejestracji: NAR).

Informacje o leku/produkcie medycznym:

Skład/substancje czynne: Szczepionka przeciw zakaźnemu zapaleniu oskrzeli ptaków, żywa
Typ produktu: weterynaryjny
Moc/stężenie: -
Forma produktu: tabletka musująca

Producent: Merial S.A.S.
Numer zezwolenia: 2623
Ważność zezwolenia: 2022-02-01
Procedura rejestracji: NAR
ATC: QI01AD07

Informacje o składnikach leku

szczepionka przeciw zakaźnemu zapaleniu oskrzeli ptaków - Zapalenie płuc – stan zapalny płuc atakujący pęcherzyki płucne. Przyczyną choroby są zwykle infekcje wirusowe lub bakteryjne albo, w rzadszych przypadkach, zakażenie innymi drobnoustrojami, reakcje na leki, a także inne czynniki, na przykład choroby autoimmunologiczne. Wśród typowych objawów choroby znajdują się kaszel, ból w klatce piersiowej, gorączka oraz trudności z oddychaniem. Narzędzia diagnostyczne obejmują, między innymi, zdjęcia rentgenowskie i posiew plwociny. Istnieją szczepionki zapobiegające niektórym rodzajom zapalenia płuc. Leczenie zależy od przyczyny samej choroby: przy podejrzeniu zakażenia bakteryjnego używa się antybiotyków, a w cięższych przypadkach zapalenia pacjenta zwykle przyjmuje się do szpitala. Na zapalenie płuc choruje rocznie około 450 milionów ludzi – siedem procent ogólnej liczby ludności świata – a liczba zgonów sięga około 4 milionów. Choć w XIX w. William Osler nazwał zapalenie „kapitanem oddziałów śmierci”, w XX w. chorych można było leczyć skuteczniej dzięki wprowadzeniu terapii antybiotykowej i szczepionek. Wciąż jednak zapalenie płuc stanowi jedną z głównych przyczyn zgonów w krajach rozwijających się, a także wśród starszych i przewlekle chorych osób oraz małych dzieci.

żywa - Żywa skamieniałość (niepoprawnie: żywa skamielina) – pojęcie używane w stosunku do żyjących gatunków czy też grup roślin oraz zwierząt znanych poza tym jedynie ze skamieniałości i niemających bliskich żyjących krewnych. Gatunki określane tym terminem przeżyły masowe wymieranie w przeszłości i z reguły ograniczają się do jednego czy kilku gatunków. Pojęcie żywej skamieniałości jest kontrowersyjne, gdyż sugeruje, że gatunki (lub taksony wyższego rzędu) tak określane praktycznie nie zmieniły się od długiego, nawet w geologicznej skali, czasu. Tymczasem ewoluowały one w podobnym tempie, co pozostałe gatunki, a podobieństwo do gatunków kopalnych jest powierzchowne. Oprócz zmian ewolucyjnych w obrębie genomu charakteryzują się one również pewnymi zmianami fenotypowymi, mimo ogólnego podobieństwa do wymarłych przodków. Przykładowo, latimerie mimo zachowania podobieństw morfologicznych do pozostałych ryb celakantokształtnych, obecnie wymarłych, różnią się od nich m.in. szczegółami budowy czaszki czy kręgosłupa. Ze względu na nieścisłość terminu, proponowane są inne podobne. Stabilomorfizm ma oznaczać stabilność morfologiczną na poziomie co najwyżej rodzaju, która przetrwała co najmniej jedno wielkie wymieranie, względnie kryzys biotyczny. Stabilomorfami są m.in. rodzaje Limulus (skrzypłocz), Triops (przekopnica), Araukaria czy Gingko. Definicji tej natomiast nie spełniają żywe skamieniałości takie jak Nautilus (łodzik) czy Latimeria. Podobieństwo liści skamieniałości Ginkgo sp. sprzed 170 milionów lat po lewej i żyjącej rośliny po prawej.

(Pochodzenie informacji o składnikach produktu: Wikipedia)

Powered by bazalekow.eu