Drosetux (Preparat homeopatyczny – syrop) | Boiron SA

Lek o nazwie Drosetux (Preparat homeopatyczny / syrop). W skład tego produktu wchodzą: Drosera, Arnica montana, Belladonna, Cina 3 CH, Cuprum gluconicum, Ferrum phosphoricum, Ipeca 3CH. Producentem tego produktu jest Boiron SA, oraz posiada zezwolenie na sprzedaż które jest ważne do: Bezterminowy (procedura rejestracji: NAR).

Informacje o leku/produkcie medycznym:

Skład/substancje czynne: Drosera, Arnica montana, Belladonna, Cina 3 CH, Cuprum gluconicum, Ferrum phosphoricum, Ipeca 3CH
Typ produktu: ludzki
Moc/stężenie: -
Forma produktu: syrop

Producent: Boiron SA
Numer zezwolenia: IL-3799/LN-H
Ważność zezwolenia: Bezterminowy
Procedura rejestracji: NAR
ATC:

Informacje o składnikach leku

drosera - Rosiczka (Drosera L.) – rodzaj roślin owadożernych z rodziny rosiczkowatych obejmujący co najmniej 187 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy, przy czym największe zróżnicowanie osiągają w Australii, gdzie rośnie ok. 100 gatunków, poza tym pozostałe rosną w strefie tropikalnej, 18 gatunków występuje w Ameryce Południowej, mniej ich jest na północy – w Europie (także w Polsce) występują tylko trzy gatunki. Gatunki rosiczek rosnące na półkuli północnej należą do sekcji Drosera z podrodzaju Drosera. Stanowią charakterystyczny element torfowisk Eurazji, głównie w zasięgu tundry i tajgi. Rośliny te rosną w miejscach bagnistych, często w płytkiej wodzie. Rosiczki wykształcają charakterystyczne liście pułapkowe wyposażone we włoski gruczołowe wydzielające lepką ciecz wabiącą drobne zwierzęta.

arnica montana - Arnika górska, kupalnik górski (Arnica montana L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Nazwa ludowa – pomornik. Jest rośliną leczniczą.

belladonna - Pokrzyk wilcza jagoda – bylina z rodziny psiankowatych Joey Belladonna – amerykański muzyk Giorgio Belladonna – włoski brydżysta Belladonna – album grupy Nucleus Belladonna (aktorka pornograficzna) Belladonna coup – manewr brydżowy

cina 3 ch - Sumatryptan – organiczny związek chemiczny z grupy tryptamin zawierający ugrupowanie sulfonamidowe. Stosowany jako lek przy napadach migreny i w leczeniu klasterowego bólu głowy. Dostępny w formie tabletek, czopków doodbytniczych, roztworów do iniekcji oraz inhalatorów do nosa. Sumatryptan jest wybiórczym agonistą receptorów 5-HT1D oraz 5-HT1B, których aktywacja powoduje spadek syntezy i uwalniania serotoniny. Przyłączenie sumatrypanu do tych receptorów powoduje spadek aktywności cyklazy adenylowej (poprzez akcję białek G) oraz wzrost wewnątrzkomórkowego poziomu jonów wapnia, oprócz innych procesów. Efektem końcowym jest skurcz zewnątrz- i wewnątrzczaszkowych naczyń mózgowych, inhibicja nerwu czuciowego oraz uwolnienie peptydów wazoaktywnych. Jak się uważa, w napadzie migreny naczynia te ulegają rozszerzeniu i przeciwdziałanie temu powoduje jego przerwanie. Sumatryptan nie ma wpływu na mózgowy przepływ krwi. Lek dostępny wyłącznie na receptę. Preparaty handlowe w Polsce to Cinie, Frimig, Imigran, Sumamigren, Sumigra, Triptagram.

ferrum phosphoricum - Potencja homeopatyczna lub potęga homeopatyczna – termin określający stopień rozcieńczenia środka homeopatycznego. Ma postać kodu literowo-cyfrowego, który zostaje wymieniony po łacińskiej nazwie surowca, z którego został wyprodukowany środek homeopatyczny, np. Aurum metallicum MK, Calcarea carbonica D200, Rhus toxicodendron D30. Litera oznacza rodzaj potencji homeopatycznej, który jest związany ze sposobem produkcji, zaś liczba wskazuje na stopień spotęgowania (zdynamizowania), czyli ilość rozcieńczeń i jednoczesnych energicznych wytrząsań. Proces otrzymywania kolejnych potencji homeopatycznych, w którym nie wolno pominąć żadnego etapu, nazywa się potencjowaniem roztworu i stanowi warunek sine qua non w homeopatii. O tym, w jaki sposób Samuel Hahnemann doszedł do potencjowania homeopatycznego można przeczytać w artykule biograficznym. Według homeopatów podczas potencjowania, czyli rozcieńczania wodą destylowaną substancji wyjściowej i poddawania tego roztworu serii energicznych wytrząsań zgodnie z opisem w Farmakopei Homeopatycznej, forma materialna środka zostaje zamieniona w formę niematerialną, czyli energię. Z tego powodu potencji homeopatycznej nie powinno się utożsamiać ze stopniem rozcieńczenia roztworu. W homeopatii przyjmuje się, że im wyższa jest potencja, tym większa jest moc energetyczna, czyli siła działania środka homeopatycznego oraz szerszy zakres działania. Według Samuela Hahnemanna potencjowanie (synonimy: potęgowanie lub dynamizowanie) pozwala zmniejszyć lub całkowicie wyeliminować objawy niepożądane oraz tzw. początkowe pogorszenie stanu chorego, zwiększając jednocześnie moc leczniczą środka.

(Pochodzenie informacji o składnikach produktu: Wikipedia)

Powered by bazalekow.eu