Infanrix-IPV (Szczepionka przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi (bezkomórkowa, złożona) i poliomyelitis (inaktywowana), adsorbowana – zawiesina do wstrzykiwań) | GlaxoSmithKline Biologicals S.A.

Lek o nazwie Infanrix-IPV (Szczepionka przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi (bezkomórkowa, złożona) i poliomyelitis (inaktywowana), adsorbowana / zawiesina do wstrzykiwań). W skład tego produktu wchodzą: Toksoid tężcowy, Toksoid błoniczy, inaktywowany poliowirus typ 1, inaktywowany poliowirus typ 2, inaktywowany poliowirus typ 3, Aluminii hydroxidum, antygeny krztuścowe (toksoid krztuścowy, hemaglutynina włókienkowa, perlaktyna). Producentem tego produktu jest GlaxoSmithKline Biologicals S.A., oraz posiada zezwolenie na sprzedaż które jest ważne do: Bezterminowy (procedura rejestracji: MRP).

Informacje o leku/produkcie medycznym:

Skład/substancje czynne: Toksoid tężcowy, Toksoid błoniczy, inaktywowany poliowirus typ 1, inaktywowany poliowirus typ 2, inaktywowany poliowirus typ 3, Aluminii hydroxidum, antygeny krztuścowe (toksoid krztuścowy, hemaglutynina włókienkowa, perlaktyna)
Typ produktu: ludzki
Moc/stężenie: 1 dawka (0,5 ml)
Forma produktu: zawiesina do wstrzykiwań

Producent: GlaxoSmithKline Biologicals S.A.
Numer zezwolenia: 11884
Ważność zezwolenia: Bezterminowy
Procedura rejestracji: MRP
ATC: J07CA02

Informacje o składnikach leku

toksoid tężcowy - Szczepionka – preparat biologiczny imitujący naturalną infekcję i prowadzący do rozwoju odporności analogicznej do tej, którą uzyskuje organizm w czasie pierwszego kontaktu z prawdziwym drobnoustrojem – bakterią lub wirusem. Szczepionka zawiera antygen stymulujący układ odpornościowy do indukcji swoistej odpowiedzi immunologicznej przeciw określonemu drobnoustrojowi. Dzięki wytworzeniu pamięci immunologicznej w przypadku kolejnego kontaktu z antygenem wtórna odpowiedź immunologiczna szybciej i skuteczniej eliminuje patogen, co uniemożliwia naturalny przebieg choroby, wraz z wykształceniem się typowych dla niej objawów klinicznych. W skład szczepionki może wchodzić żywy, o osłabionej zjadliwości (atenuowany) lub zabity drobnoustrój, a także inne fragmenty jego struktury czy metabolity. Szczepionkę podaje się w celu ochrony przed ciężkim przebiegiem choroby i powikłaniami. Uzyskanie odporności nabytej w wyniku szczepienia jest znacznie bardziej bezpieczne niż w wyniku „naturalnego” zachorowania. Przy szczepionkach stosowanych w Polsce jeden niepożądany odczyn poszczepienny występuje przeciętnie raz na 10 000 szczepień.

toksoid błoniczy - Toksyna błonicza (toksyna błonicy) – toksyna wytwarzana przez nieinwazyjne pałeczki Corynebacterium diphteriae, które nabyły zdolność do jej wytwarzania w wyniku infekcji bakteriofagiem B. Została odkryta w 1890 roku przez Emila Adolfa von Behringa. Toksyna wnika do krwiobiegu i wykazuje powinowactwo do nerek, serca, wątroby i ośrodkowego układu nerwowego. Składa się z fragmentów: A – właściwości nekrotyzujące, hemolityczne i letalne. Dzięki temu fragmentowi, tylko jedna cząsteczka toksyny jest zdolna zniszczyć komórkę. B – odpowiedzialna za rozprzestrzenianie się toksyny, właściwości hemolityczne i właściwości hialuronidazy (rozpuszcza lepiszcze tkanki).Konsekwencją działania toksyny jest zaburzenie widzenia, krążenia, duszność oraz porażenie nerwów obwodowych. Szczepy C. diphteriae, które nie produkują toksyny, mogą powodować zapalenie gardła o łagodnym przebiegu. Leczenie polega na podaniu surowicy antytoksynowej w celu zablokowania toksyny oraz leczeniu uzupełniającym antybiotykami. Bez leczenia surowicą może dojść do szybkiego zgonu. Toksyna błonicy blokuje czynnik elongacji EF-2, uniemożliwiając komórce syntezę białka.

aluminii hydroxidum - Wodorotlenek glinu, Al(OH)3 – nieorganiczny związek chemiczny o charakterze amfoterycznym.

antygeny krztuścowe toksoid krztuścowy - Szczepionka – preparat biologiczny imitujący naturalną infekcję i prowadzący do rozwoju odporności analogicznej do tej, którą uzyskuje organizm w czasie pierwszego kontaktu z prawdziwym drobnoustrojem – bakterią lub wirusem. Szczepionka zawiera antygen stymulujący układ odpornościowy do indukcji swoistej odpowiedzi immunologicznej przeciw określonemu drobnoustrojowi. Dzięki wytworzeniu pamięci immunologicznej w przypadku kolejnego kontaktu z antygenem wtórna odpowiedź immunologiczna szybciej i skuteczniej eliminuje patogen, co uniemożliwia naturalny przebieg choroby, wraz z wykształceniem się typowych dla niej objawów klinicznych. W skład szczepionki może wchodzić żywy, o osłabionej zjadliwości (atenuowany) lub zabity drobnoustrój, a także inne fragmenty jego struktury czy metabolity. Szczepionkę podaje się w celu ochrony przed ciężkim przebiegiem choroby i powikłaniami. Uzyskanie odporności nabytej w wyniku szczepienia jest znacznie bardziej bezpieczne niż w wyniku „naturalnego” zachorowania. Przy szczepionkach stosowanych w Polsce jeden niepożądany odczyn poszczepienny występuje przeciętnie raz na 10 000 szczepień.

(Pochodzenie informacji o składnikach produktu: Wikipedia)

Powered by bazalekow.eu