Posterisan H (Escherichia coli + Hydrocortisonum – czopki doodbytnicze) | Dr. Kade Pharmazeutische Fabrik GmbH

escherichia coli produkty - Oddychanie beztlenowe, oddychanie anaerobowe – jest to jeden ze sposobów uzyskiwania energii użytecznej metabolicznie, oddychania komórkowego, w którym utleniane są związki organiczne, a akceptorem elektronów są związki nieorganiczne takie jak siarczany, azotany i inne. Przeniesienie elektronów na związki nieorganiczne prowadzi, tak jak w oddychaniu tlenowym, do wytworzenia gradientu elektrochemicznego, wykorzystywanego następnie do syntezy ATP. W szerszym znaczeniu oddychanie beztlenowe obejmuje zarówno utlenianie związków organicznych z przeniesieniem elektronów na związki nieorganiczne, jak i fermentacje, w których źródłem ATP są reakcje fosforylacji substratowej. Zdolność do oddychania beztlenowego może występować jako cecha fakultatywna, w tym przypadku organizm uzyskuje ATP na drodze fosforylacji oksydacyjnej gdy tlen jest obecny w środowisku a przechodzi na metabolizm beztlenowy, gdy tlen przestaje być dostępny. U zwierząt oddychanie beztlenowe (fermentacja) zachodzi w warunkach anoksji lub hipoksji. Dzieje się tak wtedy, gdy zapotrzebowanie na energię zbiega się z chwilowym brakiem tlenu, czyli kiedy powstaje tzw. deficyt tlenowy. W komórkach mięśni, także ludzkich, oddychanie beztlenowe pojawia się przy zwiększonym wysiłku fizycznym. Dla roślin pozbawionych tlenu, przestawiających się na oddychanie beztlenowe, produkty fermentacji – etanol, aldehyd octowy, kwas mlekowy, w większych ilościach są toksyczne i przyspieszają śmierć, wywołaną brakiem tlenu. Przykładem fakultatywnego anaeroba jest żyjąca w ludzkim przewodzie pokarmowym Escherichia coli oddychająca (uzyskująca energię) poprzez redukcję azotanów do azotynów; inna bakteria, z rodzaju Desulfovibrio, redukuje siarczany do siarkowodoru. Bakterie mlekowe, zachodzi w rozkładających się szczątkach roślinnych, mleku, jogurcie, a u ludzi w jamie ustnej i pochwie, fermentują cukry do kwasu mlekowego. Część organizmów nie posiada zdolności do oddychania tlenowego i uzyskuje energię jedynie w oddychaniu beztlenowym. Nie tolerują one obecności tlenu w środowisku. Oddychanie beztlenowe, jako mało wydajne, jest wystarczające tylko dla małych, wolno metabolizujących organizmów. Pozostałe muszą pozyskiwać energię w najbardziej wydajny sposób, czyli przez oddychanie tlenowe.

hydrocortisonum - Kortyzol, hydrokortyzon (łac. cortex = „kora”, „łupina”, „skórka”) – organiczny związek chemiczny, naturalny hormon steroidowy wytwarzany przez warstwę pasmowatą kory nadnerczy, główny przedstawiciel glikokortykosteroidów. Wywiera szeroki wpływ na metabolizm, bywa nazywany hormonem stresu na równi z adrenaliną. Powstaje z 11-β-deoksykortyzolu przy udziale 11β-hydroksylazy w warstwie pasmowatej kory. Ma działanie przeciwzapalne, zatrzymuje też sól w organizmie. Kortyzol różni się od pozostałych hormonów steroidowych (takich jak hormony płciowe) tym, że zalicza się go do glikokortykoidów, czyli związków mających wpływ na poziom glukozy we krwi. Kortyzol powoduje zwiększanie jej stężenia, co jest wskazane w reakcji na stres (stąd jego potoczna nazwa). Kortyzol uwalnia też aminokwasy z tkanek peryferycznych i hamuje tempo wchłaniania ich przez mięśnie szkieletowe, przyspiesza glukoneogenezę, a wreszcie przyspiesza rozkład kwasów tłuszczowych do ciał ketonowych. Przewlekły nadmiar kortyzolu we krwi prowadzi do charakterystycznego przemieszczenia się depozytów tkanki tłuszczowej (bawoli kark, twarz księżyc w pełni, otyłość brzuszna, chude kończyny), ścieńczenia skóry, powstania rozstępów o charakterystycznej różowej barwie, trądziku oraz insulinooporności co stanowi obraz zespołu Cushinga.

(Pochodzenie informacji o składnikach produktu: Wikipedia)