V.H. + H-120 (Szczepionka przeciw zakaźnemu zapaleniu oskrzeli i rzekomemu pomorowi ptaków (chorobie Newcastle), żywa – liofilizat do sporządzania zawiesiny) | ABIC Polska Sp. z o.o.

Lek V.H. + H-120 – substancja aktywna: Szczepionka przeciw zakaźnemu zapaleniu oskrzeli i rzekomemu pomorowi ptaków (chorobie Newcastle), żywa (liofilizat do sporządzania zawiesiny). Zawiera w składzie: wirus rzekomego pomoru drobiu szczep VH, atenuowany, wirus zakaźnego zapalenia oskrzeli szczep H-120, atenuowany. Wyprodukowała go firma: ABIC Polska Sp. z o.o., oraz posiada zezwolenie na sprzedaż które jest ważne do: Bezterminowy (procedura rejestracji: NAR).

Informacje o leku/produkcie medycznym:

Skład/substancje czynne: wirus rzekomego pomoru drobiu szczep VH, atenuowany, wirus zakaźnego zapalenia oskrzeli szczep H-120, atenuowany
Typ produktu: weterynaryjny
Moc/stężenie: -
Forma produktu: liofilizat do sporządzania zawiesiny

Producent: ABIC Polska Sp. z o.o.
Numer zezwolenia: 1232
Ważność zezwolenia: Bezterminowy
Procedura rejestracji: NAR
ATC: QI01AD06;QI01AD07

Informacje o składnikach leku

atenuowany - Atenuacja – sztuczne otrzymywanie odmian patogenów (wirusów, grzybów, bakterii) o znacznie obniżonej wirulencji przy równoczesnym zachowaniu ich oddziaływania immunologicznego na organizm. Stosuje się ją w celu wyprodukowania szczepionki. Atenuowany ustrój chorobotwórczy jest nadal żywy, ale niezdolny do wywołania choroby. Podanie takiego osłabionego drobnoustroju powoduje wytworzenie przez organizm osobnika szczepionego przeciwciał przeciw niemu, a więc wywołaniu odpowiedzi na czynnik chorobotwórczy. Atenuacji dokonuje się prowokując mutacje (używa się w tym celu różnych mutagenów), regulując tempo namnażania przez zmiany temperatury oraz ograniczając ilość części składników w podłożu. Najbardziej znanym przykładem zastosowania atenuacji w praktyce klinicznej jest BCG – atenuowany szczep Mycobacterium bovis, stosowany jako szczepionka w zapobieganiu gruźlicy.

wirus zakaźnego zapalenia oskrzeli szczep h-120 - Zespół nabytego niedoboru odporności, zespół nabytego upośledzenia odporności, zakażenie HIV, zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odporności, AIDS (od ang. acquired immunodeficiency syndrome lub acquired immune deficiency syndrome), SIDA (od łac. syndroma immunitatis defectus acquisiti) – choroba wywołana przez ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), prowadząca do postępującego upośledzenia odporności osoby zakażonej i ostatecznie do rozwoju zespołu nabytego niedoboru odporności. Zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odporności następuje przez kontakt seksualny, ekspozycję na wydzieliny lub tkanki zawierające wirusa oraz na drodze okołoporodowej. U części chorych w ostrej fazie infekcji pojawia się niecharakterystyczna choroba grypopodobna zwana ostrą chorobą retrowirusową, jednak u większości, mimo replikacji wirusa, spadku limfocytów CD4+ i postępującego upośledzenia funkcji układu immunologicznego, AIDS przez pewien okres przebiega bezobjawowo. Faza objawowa, której wyrazem są rozwijające się zakażenia oportunistyczne i nowotwory, jest następstwem znacznego obniżenia odporności. Ostatecznie dochodzi do rozwoju zespołów chorobowych spełniających kliniczne kryteria rozpoznania zespołu nabytego niedoboru odporności. AIDS jest rozpoznawany również przy spadku liczby limfocytów CD4+ poniżej 200 komórek na mikrolitr. Diagnostyka zakażenia HIV jest oparta o badania serologiczne wykrywające przeciwciała powstałe w odpowiedzi immunologicznej skierowanej przeciw HIV, które są wykrywane metodą immunoenzymatyczną, ale do ostatecznego rozpoznania konieczne jest wykonanie badania potwierdzającego zakażenie, w którym wykorzystuje się metodę western blot. W leczeniu zakażenia HIV stosuje się wielolekową terapię antyretrowirusową, polegającą na jednoczesnym zastosowaniu kilku leków antyretrowirusowych.

(Pochodzenie informacji o składnikach produktu: Wikipedia)

Powered by bazalekow.eu