VANGUARD PLUS 7, liofilizat i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań dla psów (Szczepionka przeciwko nosówce psów, parwowirusowej chorobie psów, zakażeniom wywołanym przez wirus parainfluenzy, bakterie Leptospira canicola, Leptospira icterohaemorrhagiae oraz zakażeniom adenowirusowym – liofilizat i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań) | Zoetis Polska Sp. z o.o.

adenowirus psów typ 2 - Choroba Rubartha lub zakaźne zapalenie wątroby psów – wirusowa choroba występująca u psów, psowatych oraz niedźwiedzi, przebiegająca z objawami zapalenia wątroby oraz żółtaczki. Czynnikiem etiologicznym powodującym chorobę jest adenowirus psi typu pierwszego (CAV-1), istnieje również typ 2 tych wirusów (CAV-2) powodujący zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli u psów

parwowirus psów - Parwowiroza psów – zakaźna, zaraźliwa choroba atakująca głównie psy młode, do szóstego miesiąca życia. Niekiedy może również dotyczyć psów dorosłych, w szczególności niezaszczepionych. Opisywana jednostka kliniczna jest wywoływana przez parwowirusa psiego. Jest to wirus o symetrii kubicznej, zaś jego materiałem genetycznym jest DNA. Parwowirusy atakują wiele gatunków zwierząt (m.in. drób wodny, lisy, świnie, koty), szczególny tropizm wykazują do intensywnie dzielących się komórek. Parwowiroza psów pojawiła się w 1978 roku w USA, Kanadzie i Australii, na początku lat 80. XX wieku dotarła do Europy. Choroba zaatakowała wiele szczeniąt na całym świecie. Dominowała wówczas jej postać sercowa. Obserwowano nagłe padnięcia szczeniąt w bardzo młodym wieku (od 14 dni do 12 tygodni), często bez specyficznych objawów. Opisywana postać choroby była spowodowana atakowaniem przez wirusa intensywnie dzielących się w okresie kilku dni po narodzinach kardiomiocytów zwierzęcia. Obecnie dominuje postać jelitowa. Choroba dotyka szczenięta nieco starsze i charakteryzuje się silną, wyniszczającą biegunką, czasami z domieszką krwi, wymiotami, bolesnością powłok brzusznych, gorączką i objawami ogólnymi o różnym stopniu nasilenia. Opisywane objawy związane są z atakowaniem przez wirusa intensywnie dzielących się enterocytów w jelitach. Choroba może mieć różny przebieg w zależności od szczepu wirusa, kondycji zwierzęcia i od jego wieku. Przyjmuje się, że psy dorosłe przechodzą parwowirozę w zasadzie bezobjawowo. W leczeniu stosuje się przede wszystkim nawadnianie poprzez wlew kroplowy roztworów glukozy i płynów wieloelektrolitowych, antybiotykoterapię, by uniknąć włączenia się w proces chorobowy bakterii, podaje się preparaty wzmacniające oraz stosuje się surowicę przeciwko parwowirusowi psiemu. Wdrożona terapia w większości przypadków skutkuje wyleczeniem, choć śmiertelność przy tej chorobie jest i tak stosunkowo duża, nawet mimo podjęcia czynności lekarskich. Najskuteczniejszą formą walki z tą chorobą jest szczepienie zwierzęcia. Szczególnie ważne jest zaszczepienie niesterylizowanych suk, gdyż matka przekaże wówczas ciała odpornościowe swoim młodym. Do zakażenia dochodzi najczęściej poprzez kontakt szczenięcia z materiałem zanieczyszczonym kałem zwierzęcia chorego, gdzie znajduje się ogromna ilość wirusów. Także psy dorosłe, chorując subklinicznie, mogą stawać się siewcami wirusa w swoim środowisku. Z tego względu szczenięta jeszcze niezaszczepione nie powinny przebywać w miejscach odwiedzanych przez inne psy. Parwowirus psi jest stosunkowo odporny na działanie czynników fizycznych i chemicznych. Do odkażania legowisk, wybiegów i bud, z których korzystały psy chore, stosuje się 2% roztwór ługu sodowego, podchlorynu sodu i formaliny. Coraz częściej weterynarze zalecają ozonowanie jako skuteczną metodę dezynfekcji w przypadkach eliminacji wirusów parwowirozy i panleukopenii. Często można spotkać się z tym, że lekarze polecają ozonowanie alergikom.

atenuowany - Atenuacja – sztuczne otrzymywanie odmian patogenów (wirusów, grzybów, bakterii) o znacznie obniżonej wirulencji przy równoczesnym zachowaniu ich oddziaływania immunologicznego na organizm. Stosuje się ją w celu wyprodukowania szczepionki. Atenuowany ustrój chorobotwórczy jest nadal żywy, ale niezdolny do wywołania choroby. Podanie takiego osłabionego drobnoustroju powoduje wytworzenie przez organizm osobnika szczepionego przeciwciał przeciw niemu, a więc wywołaniu odpowiedzi na czynnik chorobotwórczy. Atenuacji dokonuje się prowokując mutacje (używa się w tym celu różnych mutagenów), regulując tempo namnażania przez zmiany temperatury oraz ograniczając ilość części składników w podłożu. Najbardziej znanym przykładem zastosowania atenuacji w praktyce klinicznej jest BCG – atenuowany szczep Mycobacterium bovis, stosowany jako szczepionka w zapobieganiu gruźlicy.

leptospira canicola - Leptospira (gr. leptos czyli cienki, łac. spira czyli spiralny) – rodzaj bakterii Gram-ujemnych, należący do typu krętków. Występują gatunki pasożytnicze, saprofityczne oraz takie, które posiadają cechy obu. Leptospira mają od 6 do 20 mikrometrów długości. Posiadają dwie rzęski na obu końcach, dzięki czemu możliwe jest ich poruszanie. Są bakteriami tlenowymi. Rosną na wzbogaconych podłożach. Najlepsza temperatura do ich wzrostu to 28–30 °C. Ich nosicielami są zwierzęta, najczęściej gryzonie lub inne ssaki. Gatunki pasożytnicze wywołują leptospirozy, w których dochodzi uszkodzenia śródbłonka naczyń włosowatych i w rezultacie do uszkodzenia płuc, serca, nerek i rzadziej innych narządów. Przebieg choroby z żółtaczką jest nazywany zespołem Weila, od nazwiska Adolfa Weila, który po raz pierwszy opisał to schorzenie. Bakterie te zostały po raz pierwszy opisane w 1907 roku.

inaktywowana - Wirus zapalenia wątroby typu A, HAV (z ang. Hepatitis A Virus, oficjalna nazwa Hepatowirus A) – ssRNA wirus z rodziny Picornaviridae. HAV jest wirusem o średnicy 27 nm i symetrii ikosaedralnej. Znany jest jeden serotyp tego wirusa. HAV jest przyczyną wirusowego zapalenia wątroby typu A, tzw. żółtaczki pokarmowej.

wirus nosówki psów - Nosówka (łac. Febris catarrhalis et nervosa canum lub Febris catarrhalis infectiosa canum; ang. distemper) – wysoce zakaźna, wirusowa choroba psowatych, z komplikacjami w postaci wtórnych zakażeń bakteryjnych. Występuje powszechnie na całym świecie. Należy, wraz z parwowirozą, do najgroźniejszych chorób zakaźnych psów. Zachorowanie może nastąpić u psów w każdym wieku, najczęściej występuje u szczeniąt w wieku 2 – 5 miesięcy. Cechuje się wysoką śmiertelnością i ciężkim przebiegiem.

(Pochodzenie informacji o składnikach produktu: Wikipedia)