Nafpenzal DC (Benzylpenicillinum procainum + Nafcillinum + Dihydrostreptomycinum – maść dowymieniowa) | Intervet International B.V.

dihydrostreptomycyna w postaci siarczanu - Heparyna (łac. Heparinum) – organiczny związek chemiczny, polisacharyd zbudowany głównie z N-siarczanu i O-siarczanu glikozoaminoglikanu zbudowanego z reszt D-glukozaminy i kwasu L-iduronowego połączonych w nierozgałęziony łańcuch. Masa molowa cząsteczek heparyny mieści się w granicach 3000–30 000 g/mol. W warunkach fizjologicznych heparyna jest polianionem. Jest naturalnym czynnikiem zapobiegającym krzepnięciu krwi w naczyniach krwionośnych, działając hamująco na wszystkie jego etapy, głównie na fazę przejścia protrombiny w trombinę i jej działanie na fibrynogen. Heparyna aktywuje antytrombinę – osoczowy czynnik hamujący działanie trombiny. Obniża także poziom cholesterolu i lipidów, poprzez aktywację lipazy lipoproteinowej. W większych stężeniach może również hamować agregację trombocytów oraz ich adhezję (przyleganie do powierzchni) do ścian naczyń krwionośnych. Heparyna jest wyłapywana przez ściany naczynia i zwiększa ich ładunek ujemny, co utrudnia przyleganie trombocytów i zapobiega powstawaniu skrzepów przyściennych. Wytwarzana przez komórki tuczne, makrofagi i komórki śródbłonka naczyń, działa szybko, lecz krótkotrwale. Heparyna jest stosowana jako lek przeciwzakrzepowy zapobiegając tworzeniu się skrzeplin, standardowo stosowany u chorych poddawanych zabiegom chirurgicznym i unieruchomionym z powodu choroby, w żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej, ostrych zespołach wieńcowych. Stosuje się preparaty heparyny niefrakcjonowanej (podawanej dożylnie lub podskórnie) oraz heparyny drobnocząsteczkowej (stosowanej podskórnie). Zaobserwowano, że u 1-3% chorych dochodzi do reakcji immunologicznej organizmu, polegającej na produkcji przeciwciał przeciw trombocytom. Skutkiem tego jest zmniejszenie liczby trombocytów w osoczu, co prowadzi do ich aktywacji i paradoksalnego powstawania skrzeplin.

nafcylina sodowa jednowodna - Oksacylina – półsyntetyczny antybiotyk beta-laktamowy należący do grupy penicylin o wąskim spektrum działania.Wykazuje oporność wobec klasycznych plazmidowych penicylinaz, które są wytwarzane przez gronkowce (bakterie te są więc oporne na klasyczną penicylinę). Lek używany jest głównie do zwalczania wrażliwych szczepów gronkowców, które nie wykształciły innych mechanizmów oporności, takich jak wytwarzanie silniejszych beta-laktamaz czy zmiany miejsca docelowego (MRSA). Poza gronkowcami, antybiotyk zachowuje aktywność względem paciorkowców, z tym że jest ona niższa niż naturalnej penicyliny G. Innymi penicylinami półsyntetycznymi o wąskim spektrum są nafcylina, dicloxacylina, oraz używana głównie do diagnostyki mikrobiologicznej metycylina. Zobacz też: Oksytetracyklina

(Pochodzenie informacji o składnikach produktu: Wikipedia)