Baza leków » Opinie, skład i działanie » Rexorubia (Preparat homeopatyczny – granulat) | Laboratoires Lehning
Rexorubia (Preparat homeopatyczny – granulat) | Laboratoires Lehning
Lek (ludzki) o nazwie Rexorubia – substancja aktywna: Preparat homeopatyczny (granulat). W skład tego produktu wchodzą: Natrium sulfuricum D2, Silicea, Calcarea acetica D2, Calcarea acetica D2, Calcarea acetica D2, Magnesia phosphorica D1, Ferrum phosphoricum, Rubia tinctoria D6, Juglans pulvis D6. Producentem tego produktu jest Laboratoires Lehning, oraz posiada zezwolenie na sprzedaż które jest ważne do: Bezterminowy (procedura rejestracji: NAR).
Informacje o leku/produkcie medycznym:
Skład/substancje czynne: Natrium sulfuricum D2, Silicea, Calcarea acetica D2, Calcarea acetica D2, Calcarea acetica D2, Magnesia phosphorica D1, Ferrum phosphoricum, Rubia tinctoria D6, Juglans pulvis D6
Typ produktu: ludzki
Moc/stężenie: -
Forma produktu: granulat
Producent: Laboratoires Lehning
Numer zezwolenia: IL-3885/LNH
Ważność zezwolenia: Bezterminowy
Procedura rejestracji: NAR
ATC:
Informacje o składnikach leku
silicea - Glinka (łac. bolus) – sterylny sproszkowany minerał ilasty o właściwościach bakteriobójczych, mineralizujących oraz zabliźniających. Zawiera w swoim składzie tritlenek diglinu, związki wapnia, ditlenek krzemu, tlenki żelaza, fosforany i związki manganu. Stosowana jaku surowiec leczniczy oraz kosmetyczny.
ferrum phosphoricum - Potencja homeopatyczna lub potęga homeopatyczna – termin określający stopień rozcieńczenia środka homeopatycznego. Ma postać kodu literowo-cyfrowego, który zostaje wymieniony po łacińskiej nazwie surowca, z którego został wyprodukowany środek homeopatyczny, np. Aurum metallicum MK, Calcarea carbonica D200, Rhus toxicodendron D30. Litera oznacza rodzaj potencji homeopatycznej, który jest związany ze sposobem produkcji, zaś liczba wskazuje na stopień spotęgowania (zdynamizowania), czyli ilość rozcieńczeń i jednoczesnych energicznych wytrząsań. Proces otrzymywania kolejnych potencji homeopatycznych, w którym nie wolno pominąć żadnego etapu, nazywa się potencjowaniem roztworu i stanowi warunek sine qua non w homeopatii. O tym, w jaki sposób Samuel Hahnemann doszedł do potencjowania homeopatycznego można przeczytać w artykule biograficznym. Według homeopatów podczas potencjowania, czyli rozcieńczania wodą destylowaną substancji wyjściowej i poddawania tego roztworu serii energicznych wytrząsań zgodnie z opisem w Farmakopei Homeopatycznej, forma materialna środka zostaje zamieniona w formę niematerialną, czyli energię. Z tego powodu potencji homeopatycznej nie powinno się utożsamiać ze stopniem rozcieńczenia roztworu. W homeopatii przyjmuje się, że im wyższa jest potencja, tym większa jest moc energetyczna, czyli siła działania środka homeopatycznego oraz szerszy zakres działania. Według Samuela Hahnemanna potencjowanie (synonimy: potęgowanie lub dynamizowanie) pozwala zmniejszyć lub całkowicie wyeliminować objawy niepożądane oraz tzw. początkowe pogorszenie stanu chorego, zwiększając jednocześnie moc leczniczą środka.
(Pochodzenie informacji o składnikach produktu: Wikipedia)